Tussen alle klinkende namen door verschijnen ook meer bescheiden producten die zeer de moeite waard zijn. De gearriveerde artiesten trekken zich voort op kapitaal of ervaring, de nieuwkomers verrassen met onbevangen frisheid, maar waar blijf je wanneer je ergens tussen die beide partijen valt? Daar kom je achter wanneer je luistert naar Chris Cuddy’s This Little World. Cuddy’s motto zal ongetwijfeld simpel zijn: Geloof in jezelf, en vooral volhouden.

This Little World laat horen dat deze Canadese sidekick veel in zijn mars heeft, wat beluistering van dit album zeer de moeite waard maakt. Hij maakt gebruik van diverse stijlvormen, en smeedt daar vakkundig een geheel van. Song Upon a Winter’s Day zou net zo gemakkelijk een Neil Young ballad kunnen zijn, en is een ode aan de onlangs overleden Willie P. Bennett. Ook zijn nachtelijk gebed in Dear Elvis is zeer ontroerend, terwijl zijn liefde voor Mickey Newbury met vaste regelmaat doorstraalt in zijn composities. Voor mij was dit een kennismaking met Cris Cuddy, en ik mag zeggen een zeer aangename. Ben alvast geïnteresseerd naar zijn eerste solo album onder de klinkende titel Come Along Carmelita met medewerking van Fats Kaplin. De homepage van Cuddy is ietwat rommelig qua opzet, maar de intentie van zijn muziek is zonder enige twijfel oprecht.